යක්‍ෂයා නොව ධර්මය දකින්න (මහ රහතුන් වැඩි මග ඔස්‌සේ....)





භව ගමනේ නවාතැන් පළවල ස්‌වභාවය විවිධත්වයෙන් පිරී පවතී. මේ විවිධත්වය ගොඩනැගී ඇත්තේ සත්වයා කරන ලද කුසල් අකුසල් මතය. දිව්‍ය, මනුෂ්‍ය, ප්‍රේත ලෝකයන් මෙන්ම, යක්‍ෂයන්ගේ ලෝකයද අපූරුය.

යක්‍ෂයන්ද මේ මනුෂ්‍ය ලෝකය තුළම ජීවත්වන පිරිසකි. යක්‌කු, යක්‍ෂණියන් වශයෙන් දෙකොටසක්‌ ඇති බව අසා ඇතත් භික්‍ෂුව දැක ඇත්තේ යකුන් පමණක්‌ය. යක්‍ෂණියන් දර්ශනය වී නොමැත.

යකුන්ගේ ලෝකය පැහැදිලිව කොටස්‌ දෙකකි. සම්‍යදෘෂ්ටික යකුන් සහ මිත්‍යාදෘෂ්ටික යකුන් වශයෙනි. සම්‍යදෘෂ්ටික යකුන් වැඩි වශයෙන් පන්සල්, ආරණ්‍ය, පැරණි පුදබිම්, කැලයේ හුදෙකලා භික්‍ෂූන් වසන ප්‍රදේශ අසලද, මිත්‍යාදෘෂ්ටික යකුන් සොහොන්, අඳුරු ගුහා, ගල්ලෙන්, කැලයේ අඳුරු ප්‍රදේශ, දිය අගල්, නාන තොටවල් ආදිය ආශ්‍රයේද ජීවත් වෙයි.

යකුන් අඳුරට ප්‍රියය. ඒ ඔවුන්ගේ පෙර කර්මය නිසාය. ඔවුන්ද ඕලාරික කයක්‌ සහිත, එම කය ඇසුරුකොට ආයතන හය පිහිටි සත්වයෙකි. යක්‍ෂයාද සතර මහා ධාතූන්ගෙන් සැදුන ඕලාරික කයක්‌ සහිත, නිරතුරුවම ඇතිවන නැතිවන සිතක්‌ සහිත සත්වයෙකි.

භික්‍ෂුවක්‌ එක්‌තරා කැලෑබද ආරණ්‍යයක කුටියක වැඩ සිටියදී රාත්‍රී දහයට පමණ සමාධිය තුළ පසුවන විට එකවරම එම භික්‍ෂුව ඉදිරියට අඩි 6ක්‌ පමණ උසැති සද්ධන්ත ශරීරයක්‌ සහිත මනුෂ්‍ය ශරීරයේ ස්‌වභාවයෙන් යුත් යකෙක්‌ දර්ශනය විය. යකාගේ ස්‌වභාවය, හැඩය හරියටම කළු ජාතික බොක්‌සිං ශූරයකු වැනිය. තද කළු පැහැති ශරීරයකි. ශරීරයේ උඩ කොටස නිරාවරණය වී ඇත. යට කොටස දනහිස දක්‌වා ඇඳුමකින් වැසී ඇත. අත්වල ලොකු වළලු තිබිණි. කොණ්‌ඩය හිස පිරෙන්නට ගෙල තෙක්‌ වැඩී තිබුණේය. හැබැයි කටේ දළ එහෙම තිබුණේ නැත. භික්‍ෂුව එයට පෙර යකෙක්‌ දැක තිබුණේ නැත. යකා පිටුපස තව පිරිවරක්‌ද ඉන්නවා පෙනෙයි. සෙවනැලි වශයෙනුයි පිරිවර පෙනෙන්නේ. ඕලාරිකව. මහයකා හොඳට ප්‍රතාපවත් මනුෂ්‍යයෙක්‌ වගේ භික්‍ෂුව ඉදිරියේ සිටිනවා. විනාඩි 5ක්‌ පමණ භික්‍ෂුව යකා දෙස බලා සිටියේය. යකා සෙලවෙන්නේ නැහැ. එකම ඉරියව්වෙන් භික්‍ෂුව දෙස බලා සිටිනවා. භික්‍ෂුවට වඳින්නෙත් නැහැ. භික්‍ෂුව බියට පත්කිරීමේ වුවමනාවකුත් නැහැ. භික්‍ෂුවට අගෞරවයක්‌ කරන්නෙත් නැහැ. යකා භික්‍ෂුව දෙස අනිමිස ලෝචනයෙන් වගේ බලා සිටිනවා. භික්‍ෂුව එවිට යකාට පිං දුන්නේය. යක්‍ෂ රූපය දර්ශනයෙන් නොපෙනී ගියේය. ඒ යක්‍ෂ රූපය නැවත භික්‍ෂුවට දර්ශනය නොවිණි. ඔහු සම්‍යදෘෂ්ටික යකෙකි. ඔහුගේ ජීවිතය යකෙක්‌ වුවද එය අඳුරු නැත. දුකක්‌ද නැත. බොහොම තේජස්‌, ප්‍රතාපවත්, පෞරුෂවත් ස්‌වභාවයකුයි තිබෙන්නේ. ඒවා ලැබී තිබෙන්නේ පෙර ජාතියේ කරන ලද පිංකම් නිසාය. නමුත් පෙර මිනිස්‌ ආත්මයක ඉපිද මැරෙන මොහොතේ අවසන් චුති සිත වෛරයක්‌, ක්‍රොධයක්‌, යමක්‌ ආරක්‍ෂා කිරීමේ කැමැත්තක්‌ සමඟ ඇතිවූ නිසා යක්‍ෂ ආත්මයක ඉපැදිලා. ඒත් ඔහු දුකක්‌ නොවෙයි විඳින්නේ. ඔහු තේජස්‌ සහිතව යමක්‌ ආරක්‍ෂා කරන සම්‍යදෘෂ්ටික යකෙක්‌.

භික්‍ෂුවට පසුව දැනගන්න ලැබුණා මෙම ආරණ්‍යයේ වසර 40 කට පමණ පෙර අපවත් වූ නායක හිමිනම මෙම ආරණ්‍යයට ඉතාමත් ආදරය කළ, එය ආරක්‍ෂා කිරීමට ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් කටයුතු කළ බවක්‌. එම නායක හිමිගේ ආත්ම ගරුත්වය සම්බන්ධයෙන් ඇතිවූ ප්‍රශ්නයක්‌ නිසා තමා විසින්ම ආරණ්‍යයේ තම කුටියේදී ගෙල වැලලාගෙන අපවත් වූ බවක්‌. මෙන්න මේ නායක හිsමිනම තමයි මහා යක්‍ෂයෙක්‌ වෙලා මෙම ආරණ්‍ය කුටියේදී රාත්‍රියේ භික්‍ෂුවට දර්ශනය වූයේ. හැබැයි එම භික්‍ෂුව අපවත් වීමට පෙරාතුව හොඳින් සීලය ආරක්‍ෂා කර ගත් නිසා, අපවත්වීමෙන් පසු සම්‍යාදෘෂ්ටික ප්‍රතාපවත් යක්‍ෂ ආත්මයක්‌ ලැබුවේය. අපවත් වන මොහොතේ තමාගේ කැමැත්ත වූයේ ආරණ්‍යය ආරක්‍ෂා කර ගැනීමය. ඒ කැමැත්තට අනුරූපීවම ඊළඟ ප්‍රතිසන්ධිය නිර්මාණය විය. තමාගේ කැමැත්ත තමාට ලැබිණි. භික්‍ෂුව සමාධිය තුළින් එම යක්‍ෂයා දර්ශනය කර ගැනීමට උත්සාහ කළද මෙම යක්‍ෂයා එදායින් පසුව භික්‍ෂුවට දර්ශනය වීමට නොලැබුණේය. ඔහු නියත වශයෙන්ම භික්‍ෂුවගේ පින් අනුමෝදන්ව ඒ ක්‍ෂණයෙන්ම යක්‍ෂ ආත්මයෙන් මිදුන බව පසුව භික්‍ෂුව සාධක සහිතව ස්‌ථිරව දැනගත්තේය. එය භික්‍ෂුව විසින් කෙසේ දැනගත්තේ දැයි මේ මොහොතේ සටහන් නොකරමි. සැබැවින්ම මොහුට යක්‍ෂයෙක්‌ යෑයි කීම වැරදිය. මොහු යක්‍ෂ සේනාධිපතියෙකි. මොහු භික්‍ෂුව ඉදිරියට පැමිණ ඇත්තේ හේතු දෙකක්‌ සහිතවය. ගෞරව කිරීමට සහ පින් ගැනීමටය. භික්‍ෂුවගේ භික්‍ෂු ජීවිතයේදී ඉතාමත් ලෙන්ගතුව ගෞරවනීය ලෙස භික්‍ෂුවට ගෞරව කළ සත්වයා මෙම යක්‍ෂ සේනාධිපතියාය. මෙම දර්ශනය වීම සහ එහිදී භික්‍ෂුව අත්දුටු දේ සම්බන්ධයෙන් නැවත මෙසේ කියමි.

ඔබ සියල්ල අත්හරින්න. එවිට ඔබට සියල්ලම ලැබේවි. සියල්ලම ඔබට ලැබෙන විට ඒ කිසිවක්‌ ඔබට අවශ්‍ය නොවේ. මන්ද ඔබ සියල්ලම අනිත්‍ය වශයෙන් අවබෝධ කර ඇති නිසාය.

ඉහතින් සදහන් කළේ සම්‍යදෘෂ්ටික යක්‌ෂ සේනාධිපතියෙක්‌ ගැනය. මේ මොහොතේ ඔහු යක්‍ෂ ආත්මයෙන් මිදී මනුෂ්‍ය, දිව්‍ය ලෝකයක හෝ එසේත් නැතිනම් සියදිවි නසාගැනීමට පෙර දුෂ්කර ආරණ්‍යක භික්‍ෂුවක්‌ ලෙස ප්‍රජාව යම් ප්‍රමාණයකට වඩා තිබීම හේතුවෙන්, භික්‍ෂුවගේ අතහැරීමේ ස්‌වභාවයද දුටු නිසා ප්‍රඥාව මතුවී බ්‍රහ්මලෝකයට ගියා වීමටද පුළුවන. මේ ගැන භික්‍ෂුව ස්‌ථිරවම නොදනී, අනුමාන කළා පමණි. කෙසේ හෝ ඔහු සුගතිගාමී විය.

මිථ්‍යාදෘෂ්ටික යකුන්ගේ ස්‌වභාවය ඉහත යක්‍ෂ සේනාධිපතියාගේ ශරීර ස්‌වභාවයට වඩා වෙනස්‌ය. එකම එක අවස්‌ථාවක මිත්‍යාදෘෂ්ටික යකෙක්‌ වෙනත් ආරණ්‍ය භූමියකදී දර්ශනය විය. එම යකා ඉහත යක්‍ෂ සේනාධිපතියාට වඩා උසය. ශරීරය කළු පැහැතිය. ඇස්‌ දෙක දොඩම් ගෙඩි දෙකක්‌ සේ විශාලය. ඇස්‌ රතුය. කොණ්‌ඩය අවුල්ව කැරළි ලෙස ගෙල දක්‌වා වැඩී ඇත. මහා රෞද්‍ර පෙනුමකින් යුක්‌තය. මෙම යකා තනිපංගලමේ භික්‍ෂුව ඉදිරියේ දර්ශනය විය. හේ තැතිගත් විලාසයෙන් නිසොල්මනේ භික්‍ෂුව දෙස බලා සිට අතුරුදන් විණි. ඔහුගේ රෞද්‍ර පෙනුම නිසා ඔහු මිත්‍යාදෘශ්ටික යක්‍ෂයෙක්‌ බව අනුමාන කරමි. මොහුද උඩුකය නිරාවරණය කරගෙන සිටියේය. දණහිස දක්‌වා රෙදිකඩකින් වැසී තිබිණි. මෙම යක්‍ෂයන් කළු පැහැයෙන් යුක්‌ත වන්නේ පෙර සසර ක්‍රෝධය, වෛරය වැඩූ නිසාමය. තමා වැඩූ දෙය, තමා කැමති කළ දෙය තමාටම ලැබේ. ලෝක ධර්මය එයයි.

ඉහත ආරණ්‍යයේදීම භික්‍ෂුවකට පැහැපත් වර්ණයෙන් යුත් යකෙක්‌ දර්ශනය විය. එම යකාට පැහැපත් සිරුරක්‌ තිබුණත් එය එල්ලාවැටෙන තරබාරු සිරුරකි. විශාල බඩගෙඩියක්‌ සහිත ශරීරයේ උඩකය නිරාවරණව තිබුණු අතර දණහිස දක්‌වා රෙදි කඩක්‌ තිබිණි. හිසකේ අවුල්ව වැඩී තිබුණු අතර අසරණ ස්‌වරූපයක්‌ ඔහුගෙන් පළවිය. ඔහු යක්‍ෂ ආත්මයක ඉපැදුනද පැහැපත් ශරීරයක්‌ ලැබුවේ කෙසේදැයි භික්‍ෂුව නොදනී. සමහර ආමිස පින්කම් කිරීම නිසා ප්‍රසන්න ශරීර පැහැයත්, අවසාන චුති සිත ක්‍රෝධය, වෛරය ඇතිවීම නිසා යක්‍ෂ ආත්මයත් ලැබුණා විය හැකිය.

යක්‍ෂයනුත් කණ්‌ඩායම් වශයෙන් සිටීමට ප්‍රිය පිරිසකි. ඒවායේ නායකයන් ඇත. මිත්‍යාදෘෂ්ටික යකුන්, ප්‍රතිපදාවේ යෙදෙන භික්‍ෂූන්ට දැඩි ලෙස පීඩා කිරීමට උත්සාහ කරයි. භික්‍ෂුව දක්‍ෂ වෙන්න ඕනේ අතහැරීමේ ශක්‌තිය තුළින් මේ පාපකාරී බලවේග පරාජය කරන්න. අදක්‍ෂ වුණොත් කුටිය අතහැර යන්න වෙන්නේය. භික්‍ෂුව බලවත් අවස්‌ථාවල, භික්‍ෂුවට සිව්පසය සපයන දායකයන් මෙම මිත්‍යාදෘෂ්ටික යකුන් ග්‍රහණයට ගන්නේය. ඔවුන්ව ලෙඩ කරන්නේය. බිය ගන්වන්නේය. මේ හැම දෙයටම නොවරදින ඖෂධය ලොව්තුරා බුදු සමිඳුන් දේශනා කර තිබේ. ඒ තමයි ඇතිවන සිත අනිත්‍ය වශයෙන් දකින්න. එවිට ඔබ දකින්නේ යක්‍ෂයා නොව, ධර්මයයි.

භික්‍ෂුව මොනම අවස්‌ථාවකදීවත් දෙවියන්, බඹුන්, ප්‍රේතයන්, යක්‍ෂයන් දකින්නට ආස කළේ නැත. මෙම සියල්ලම අහම්බයෙන් දර්ශනය වූ දේවල්ය. මේ කිසිවක්‌ කෙරෙහි භික්‍ෂුව ඇලුනේද, ගැටුනේද නැත. මේ සටහන් කියවා ඔබ දෙවියන් ප්‍රේතයන් යක්‍ෂයන් දැකීමට ආසා නොකරන්න. මන්ද දැකීමට සත්වයෙක්‌ ලෝකයේ නොමැති නිසාය. ඉහත සියලුම සත්වයන්ට තිබුණේ සතර මහා ධාතූන්ගෙන් සැදුණු අනිත්‍යභාවයට පත්වන ඕලාරික කයක්‌ සහ අනිත්‍යභාවයට පත්වන සිතක්‌ පමණි. එහි ස්‌ථිර සත්වයෙක්‌ නොසිටියේය. මෙහි තිබුණේ පස්‌සය නිසා හටගන්නා වේදනාව පමණක්‌මය. සත්වයෙක්‌ පුද්ගලයෙක්‌ හමු නොවේ. එනිසා ඔබ දිව්‍ය, බඹුන්, ප්‍රේත, යක්‍ෂයන් සොයා නොයන්න. එම රූප දකින්න ඇති ආශාව, දකින්න යෑයි කියන සිත අනිත්‍ය වශයෙන් දැක අතහරින්න. එවිට ඔබ සොයාගෙන ඔබ නොසිතූ අයුරින් ඒ අය ඔබ ඉදිරියට එනු ඇත.

ඔබ මේ සටහන තැබූ භික්‍ෂුව කවුරුන්ද යන්න සෙවීමට වෙහෙස නොවන්න. ඔබ ඔබ ගැන සොයන්න. මේ භික්‍ෂුවද කිසිදා අනුන් සොයා ගිය කෙනකු නොවන බව තරයේ සිහි තබාගන්න. භික්‍ෂුව සෙව්වේ තමාගේම ස්‌වභාවය බවත් තමාගේ ස්‌වභාවය ගැන සෙවීමේදී භික්‍ෂුවට අවබෝධ වූයේ ලෝකයේම ස්‌වභාවය බවත් ඔබද දකින්න. තමාත්, ලෝකයත් දෙකම නිර්මාණය කර දුන්නේ ඇතිවෙමින් නැතිවෙන සිත බවත්, සිත අනිත්‍ය වශයෙන් අවබෝධ කර නිරුද්ධ කළ මොහොතේ ලෝකයෙන් තමා නිවී යන බවත් දකින්න. මෙනෙහි කරන්න. අප්‍රමාදීව සුන්දර දහමක හිමිකරුවෙක්‌ වන්න.

නැවත නැවතත් කියමි. ඔබ සියල්ල අතහරින්න. එවිට ඔබට සියල්ලම ලැබේවි. ඔබට සියල්ලම ලැබෙන විට ඒ කිsසිවක්‌ ඔබට අවශ්‍ය නොවේ. මන්ද ඔබ සියල්ලම අනිත්‍ය වශයෙන් අවබෝධ කර ඇති නිසාය.

ඉන්ද්‍රජිත් සුබසිංහ

0 comments (+add yours?)

Post a Comment